|
نویسنده : مریم علیزاده
تاریخ : پنج شنبه 11 تير 1394 |
|
نمیدانم چگونه سطرهای کاغذم را با یاد تو پر کنم کلمات هم در مقابل عظمت تو سر فروبرده اند.
چرا کلمات؟
تمام دنیا محصور عظمت و نظم هان تو هستند.
زیر این آسمان آبی سراسر آرامش نگاهت میکنم.نگاهی خیره و منتظر.
منتظر برای بخشش
منتظر برای شروع یک زندگی دوباره
ساده سبز دعا را در برابر تو گشوده ام و عاشقانه با تو راز و نیاز میکنم
آن هم از ته دل!میدانم که لحظه ایی از حالم غافل نیستی و همیشه مرا نظاره میکنی.اما میخواهم به من اطمینان دهی که همیشه مرا نظاره میکنی و مرا به حال خودم رها نمیکنی.
میخواهم نام زیبا و پر غنایت همیشه در زندگی ام مانند ترانه ای شیرین اری باشد.
میخواهم واژه های گرم و زیبایی متولد شوند تا تو ملودی زندگی ام را بسازی و بر روی غم های دلم مثل باان ببارند و آوای خسته زندگی ام را با نشاط بنوازد
میخواهم همیشه سر به آسمان آبی آرامش تو داشته باشم.
ای یگانه معبود زندگی ام...
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند